Orientacja precyzyjna

O co chodzi z tą orientacją precyzyjną?
Jak wyglądają takie zawody?
Dziękujemy Jackowi za udostępnione materiały, które pozwolą nam przybliżyć i mamy nadzieję zachęcić do uprawiania tej wymagającej dyscypliny sportowej.

Autor: Brian Henry Parker (2009)
Tłumaczenie na polski i adaptacja: Jacek Wieszaczewski (2013)

Wstęp

Zawodnik uczestniczący w zawodach orientacji precyzyjnej zaczyna swój udział w nich od rejestracji w biurze zawodów. Tam otrzymuje kartę startową i dowiaduje się, gdzie i kiedy rozpocznie zawody. Karta startowa jest wykonana z papieru i dla każdego punktu kontrolnego zawiera kratki pozwalające udzielić każdej możliwej odpowiedzi. Jest ona składana na pół, aby zawodnik miał dwie kopie udzielonych odpowiedzi – jedną z nich oddaje na mecie, drugą zachowuje dla siebie.

Na trasie przydać się mogą kompas, linijka i zegarek (oraz latarka podczas zawodów nocnych). Zabronione jest używanie urządzeń optycznych (lornetka, mierniki odległości) i elektronicznych (GPS, telefon). Zawodnicy mogą ubrać się tak, jak im jest wygodnie, pamiętając, że pokonywanie trasy to często szybkie poruszanie się między punktami rozdzielane postojami w celu zastanowienia się, który punkt jest prawidłowy.

O czasie wynikającym z listy startowej lub podanym przy rejestracji zawodnik zgłasza się na przedstarcie. Wyrusza stamtąd w stronę właściwego startu. Jest możliwe, że po drodze znajdować się będą czasowe punkty kontrolne (będą omówione później).

Na starcie zapisywany jest czas wyruszenia zawodnika na trasę. Limit czasu na pokonanie trasy jest duży, ale nie nieograniczony, każdy zawodnik musi pilnować, do kiedy musi ukończyć zawody.
Spóźnienie skutkuje punktami karnymi. Często limit czasu jest zwiększony dla zawodników niepełnosprawnych ruchowo.

Na starcie każdy uczestnik otrzymuje mapę oraz opisy punktów kontrolnych (oddzielnie lub nadrukowane na mapie). Mapa jest podobna do mapy do biegu na orientację. Jej skala to 1:5000 lub 1:4000, szczegóły terenu są dokładnie pokazane.
Opisy uzupełniają informację z mapy.
Wyjaśnienie, jak je czytać, znajduje się w Przewodniku po Piktogramach. Punkty kontrolne na mapie mogą być połączone linią. Linia ta służy wyłącznie do wyznaczenia kolejności pokonywania trasy i zmniejszenia ryzyka przypadkowego pominięcia przez zawodnika jednego z punktów. Ta linia nie jest trasą! Zawodnicy mogą poruszać się wyłącznie po dozwolonych dla nich ścieżkach,
wejście w teren grozi dyskwalifikacją.

Zadaniem zawodnika na trasie jest podejście do każdego punktu tak blisko, jak pozwalają drogi i rozwiązanie postawionego tam przed nim problemu. Droga do punktu jest zazwyczaj prosta i oczywista, jeśli istnieje więcej niż jedna możliwość, opis punktu kontrolnego podaje, z której strony powinno się na niego patrzeć. Czasem niektóre drogi prowadzące do punktu są zakazane – wejście w nie jest wtedy zagrodzone fioletowym krzyżykiem lub kreską (na mapie) oraz odgrodzone taśmą(w terenie).

Każdy punkt kontrolny wyposażony jest w 1-5 oznaczeń (biało-czerwony lampion w dzień,odblaskowa tyczka w nocy). Zawodnicy muszą rozstrzygnąć, które z oznaczeń ustawione jest w miejscu, gdzie na mapie znajduje się środek okręgu punktu kontrolnego oraz pasującym do opisu.
Możliwe jest także, że żaden punkt nie stoi w prawidłowym miejscu i poprawnym rozwiązaniem problemu jest ustalenie tego faktu. Zawodnicy, przyglądając się punktowi kontrolnemu, mogą swobodnie poruszać się wzdłuż dozwolonych dróg. Aby udzielić odpowiedzi, muszą znaleźć się na punkcie decyzji. Jest on oznaczony w terenie (zazwyczaj tyczką z numerem punktu) ale niezaznaczony na mapie. Patrząc z tego punktu, lampion najbardziej z lewej to A, kolejny to B i tak dalej. Poniżej przykład – trzy lampiony rozstawione na szczycie wydmy. Zdjęcie wykonane jest z punktu decyzji.

Po podjęciu decyzji zawodnik zaznacza perforatorem znajdującym się na punkcie decyzji (lub swoim, jeśli taki ma, a regulamin zawodów pozwala na używanie go) odpowiednie pole karty startowej. Jeżeli zawodnik uzna, że żaden z lampionów nie jest ustawiony w prawidłowym miejscu,udziela odpowiedzi Z (zero).

Po zaliczeniu wszystkich punktów kontrolnych zawodnik zgłasza się na przedmecie, gdzie zapisywany jest czas jego pobytu na trasie. Za tym miejscem mogą znajdować się punkty czasowe. Po ich zaliczeniu zawodnik zgłasza się na mecie i oddaje połowę karty startowej, aby sędzia mógł policzyć jego wynik.

Wynik zawodnika to ilość prawidłowych odpowiedzi udzielonych na trasie, pomniejszona o ewentualne kary za spóźnienie. Jeśli na trasie znajdowały się punkty czasowe, spędzony na nich czas używany jest jako drugie kryterium oceny – jeśli dwa zawodnicy mają tyle samo prawidłowych odpowiedzi, wyżej jest sklasyfikowany ten, który krócej zastanawiał się na punktach czasowych. Aby umożliwić zawodnikom ocenę swoich odpowiedzi i zrozumienie błędów, na mecie znajdują się mapy wzorcowe, pokazujące rozwiązania wszystkich punktów kontrolnych z dokładnym ustawieniem wszystkich znajdujących się na trasie lampionów.

Ciąg dalszy nastąpi.