Stronę stworzono w kreatorze www WebWave.

ORIENTACJAPRECYZYJNA

ORIENTACJAPRECYZYJNA

20 lutego 2018

Prezentujemy ostatnią część trasy szkoleniowej Brian'a Henry Parker'a - tłumaczenie na język polski: Jacek Wieszaczewski.

Rekomendujemy wnikliwą analizę zaprezentowanych materiałów, ponieważ Jacek Wieszaczewski będzie budowniczym tras w trakcie Mistrzostw Polski w Orientacji Precyzyjnej w Krzeszowicach – 7 kwietnia 2018.

 

Opis: PK 11, trzy lampiony, ściana skalna

 

Ten punkt jest naprawdę trudny technicznie. Nie wszystkie ściany skalne zaznacza się na mapie, a to, czego nie ma na mapie, dla zawodnika na trasie nie istnieje. Na mapach pokazywane są ściany skalne o wysokości co najmniej metra. Jeśli ściana ma zmienną wysokość, część jej będzie zaznaczona, część nie.

 

Na przykładzie na zdjęciu opis punktu nie podaje konkretnej strony ściany, czyli punkt ma znajdować się na jej środku, u podstawy. Ale chodzi tu o środek tej części ściany, która jest pokazana na mapie. Dlatego narzucająca się na początku odpowiedź B jest fałszywa. Używając rozmiaru lampionu (jedna ściana to kwadrat o boku 30cm) można ustalić, że lampion po prawej – C – znajduje się dokładnie w miejscu, gdzie wysokość ściany spada poniżej metra. Połowa drogi pomiędzy tym miejscem i lewym końcem ściany (z tamtej strony ma ona aż do końca wysokość co najmniej metra) wskazuje na lampion A i to jest prawidłowa odpowiedź.

 

Opis: PK 12, 3 lampiony, strumień, zakręt

 

Ten przykład pokazuje pułapkę, jaką łatwo spotkać na trasie zawodów w orientacji precyzyjnej – niespodziewana odpowiedź Z. Miejsce wygląda dobrze, ale nie jest dobrym, a lampiony rozstawione są na obiekcie równoległym do właściwego.

 

Na zdjęciu wygląda, jakby strumień wypływał z wąwozu po prawej stronie drzewa i zakręcał w miejscu, gdzie ustawiony jest najdalszy lampion. Nieuważny zawodnik może uznać ten lampion za ustawiony w środku kółka i odpowiedzieć B. W rzeczywistości wąwóz jest suchy, a strumień wypływa ze schowanego za drzewem wejścia do byłej kopalni. Mimo że teren jest podobny do właściwego, występują wyraźne różnice, które spostrzeże skoncentrowany zawodnik.

Podpowiedziami, że lampiony zostały rozstawione w złym miejscu, są płot obok punktu decyzji, zakręt ścieżki i skałka pokazana na mapie obok środka kółka.

 

Wskazówka: przybywając na punkt, pierwsze, co zawodnik powinien rozstrzygną, to czy patrzy na ten sam obiekt, który ma zaznaczony na mapie.

 

Wskazówka: odpowiedź Z musi być wyraźna – aby jej udzielić, musi być jasne, że w miejscu wyznaczonym przez mapę i opis nie ma żadnego lampionu. Przy rozstawianiu takiego punktu kontrolnego budowniczy trasy ustawia prawidłowy lampion razem z tymi nieprawidłowymi, dopiero później usuwając go z terenu zawodów. Drobne przemieszczenie pozycji lampionu nie jest powodem do odpowiedzi Z.

 

Ten punkt kontrolny demonstruje technikę linii patrzenia.

Wszystkie lampiony pasują do opisu. Trzeba ustalić, który z nich jest na środku kółka. W tym celu znajdujemy linie, które przechodzą przez środek i dwa obiekty znajdujące się na mapie. Ponieważ lampiony stoją na polanie (obiekcie powierzchniowym, dwuwymiarowym), potrzebne są dwie linie.

Będą to:

linia między ruinami wieży a miejscem, gdzie wschodni strumień przecina ścieżkę,

linia między zakrętem ścieżki a mostkiem przy ujściu wschodniego strumienia do jeziora.

Tylko jeden lampion znajduje się na obu liniach. Patrząc z punktu decyzji jest to lampion C.

 

Czasowy punkt kontrolny

 

Na czasowym punkcie kontrolnym zawodnik jest umieszczony w jednej, ustalonej pozycji (zwykle siedzi na krześle). Sędzia pokazuje zawodnikowi rozstawione lampiony, a następnie wręcza mu fragment mapy w tej samej skali, co główna mapa zawodów z zaznaczonym jednym punktem kontrolnym i włącza stoper. Liczony jest czas od wręczenia zawodnikowi mapy do udzielenia odpowiedzi. Zawodnik nie powinien nic mówić (nawet do siebie) podczas myślenia, liczy się

pierwsza udzielona odpowiedź. Oto przykładowa mapa:

 

 

Mapa jest wręczana zawodnikowi zorientowana, a punkt, w którym siedzi, jest na jej dole, tak, aby mapa pokazywała ten sam widok, jaki ma przed sobą zawodnik. Oto zdjęcie i mapa wzorcowa:

 

Opis: punkt czasowy, 5 lampionów, południowy kamień, północno-zachodnia strona

 

Aby dobrze poradzić sobie z punktem czasowym, należy myśleć szybko i metodycznie. Opis to „kamień”, więc dwa punkty przy gęstwinach odpadają. W kółku znajduje się jeden kamień, w jego centrum i to on jest dobrym miejscem. Kamień na krawędzi kółka, który wymusił „południowy” w opisie, jest bardzo po lewej stronie i można go zignorować. Dwa kamienie z lampionami (przedni i

prawy) są za małe i nie ma ich na mapie. Pozostaje duży kamień z tyłu. Jest dobrze ustawiony względem luki między gęstwinami, więc to musi być ten. Punkt stoi po jego północno-zachodniej stronie. B, czas stop!

Na łatwych punktach doświadczeni zawodnicy są w stanie udzielić odpowiedzi w kilka sekund.

 

Niekoniecznie trzeba być tak szybkim – limit czasu na odpowiedź to 60 sekund. Po 50 sekundach sędzia ostrzega zawodnika, że kończy mu się czas. Brak odpowiedzi w ciągu minuty jest liczony jak błędna odpowiedź. Zazwyczaj na trasie znajdują się dwa punkty czasowe. Na punkcie czasowym podczas zawodów Pre-O nie ma możliwości, żeby prawidłową odpowiedzią było Z.

 

Temp-O

 

Obok klasycznych (Pre-O) tras orientacji precyzyjnej (zawierających zwykle 15-25 zwyczajnych punktów kontrolnych oraz 2-3 punkty czasowe) organizuje się także zawody w konkurencji Temp-O. Są to zawody, podczas których występują wyłącznie czasowe punkty kontrolne. W tej konkurencji występuje kilka różnic w porównaniu do zwyczajnych czasowych punktów kontrolnych.

 

Zawodnik siada na krześle w wyznaczonym miejscu i otrzymuje stos map zasłonięty okładką.Sędzia pokazuje mu lampiony i włącza stoper. W tym momencie zawodnik może spojrzeć na górną mapę. Mapa wygląda tak, jak na czasowym punkcie kontrolnym, ale jest jedna dodatkowa możliwość – w Temp-O możliwa jest odpowiedź Z. Dopiero po udzieleniu odpowiedzi zawodnik ma prawo spojrzeć na kolejną mapę, jeśli zrobi to wcześniej, automatycznie zaliczana jest błędna odpowiedź. Druga mapa przedstawia ten sam teren, ale zaznaczony może być (prawie zawsze jest) inny punkt kontrolny. Gdy zawodnik udzieli po kolei odpowiedzi na wszystkich mapach, stoper jest zatrzymywany, a zawodnik może udać się na kolejne stanowisko. Sędzia notuje odpowiedzi i czas.

Limit czasu na stanowisku wynosi 30 sekund razy liczba map w stosie na stanowisku.

Kryterium klasyfikacji zawodników w Temp-O jest czas spędzony na odpowiadaniu powiększony o karne 30 sekund za każdy błąd.

 

Cały dokument opisujący trasę szkoleniową w formie dokumentu pdf można pobrać TUTAJ.

 

Co to jest Trail-O cz. 4